Silver Dog

Średniej do dużej wielkości pies myśliwski. Budowa typowa dla psa
pracującego, o pięknych kształtach, sucha, muskularna. Wyraźne cechy płci. WAŻNE PROPORCJE: Długość ciała do wysokości w kłębie: 12 : 11
Proporcje głowy: trzewioczaszka nieco dłuższa od mózgoczaszki (mierzonej od stopu do guza potylicznego). Kończyny przednie: odległość od łokcia do środka śródręcza mniej więcej równa odległości od łokcia do kłębu.

Wszechstronny, zrównoważony pies myśliwski z dużą pasją, łatwy do szkolenia. Wytrwały w systematycznym okładaniu pola, jednak nie nadmiernie żywiołowy. Bardzo dobry „wiatr”. Pies cięty w stosunku do drapieżników i innej zwierzyny, dobry pies stróżujący, jednak nie wykazujący nadmiernej agresji. Niezawodny w polu, jak i w wodzie. Wykazuje skłonność do pracy po strzale.

Szersza u samców niż u suk, jednakże u obu płci zachowane dobre proporcje pomiędzy szerokością mózgoczaszki, a długością całej głowy. Występuje bruzda czołowa. Guz potyliczny słabo lub umiarkowanie rozwinięty. Nos: duży, wystający ponad żuchwę. Koloru ciemnocielistego, przechodzącego stopniowo w szary. Kufa: długa i, szczególnie u samców, silna, sprawiająca wrażenie kanciastej. Żuchwa i szczęka tak samo silne. Grzbiet nosa prosty, często lekko wypukły, nigdy wklęsły. Fafle: niezbyt obfite, od wewnątrz koloru ciemnocielistego (tak jak i podniebienie). Słabo zaznaczone kąciki warg. Uzębienie: szczęka i żuchwa silne, uzębienie kompletne, regularne, mocne. Zgryz nożycowy. Policzki: muskularne, dobrze zaznaczone. Zdecydowanie sucha głowa. Oczy: koloru od jasno do ciemnobursztynowego, o inteligentnym wyrazie, błękitne u szczeniąt. Okrągłe, osadzone lekko skośnie. Powieki dobrze przylegające. Uszy: płaskie, szerokie i stosunkowo długie, sięgające mniej więcej kącika warg. Osadzone wysoko i wąsko, zaokrąglone na końcach, pofałdowane. Gdy pies jest czujny i nasłuchuje, są zwrócone lekko do przodu.

O szlachetnym wyglądzie i sposobie noszenia. Muskularna, prawie okrągła, nie za krótka, sucha. Silniejsza bliżej łopatek, harmonijnie łącząca się z górną linią ciała i klatką piersiową. Jej górna linia widoczna z profilu lekko wygięta.

Linia górna: od szyi, poprzez dobrze zaznaczony kłąb, przechodzi stopniowo w stosunkowo długi, mocny, dobrze związany grzbiet. Kłąb: wyraźnie zaznaczony. Grzbiet: zwarty, muskularny, prosty. Linia grzbietu nie może wznosić się ku tyłowi. Nieco dłuższy grzbiet nie jest wadą, lecz cechą charakterystyczną rasy. Zad: długi, umiarkowanie ścięty.
Klatka piersiowa: silna, lecz nie przesadnie szeroka, sięgająca prawie do łokci, dostatecznie długa. Dobrze wysklepiona, o długich żebrach, nie beczkowata. Przedpiersie dobrze rozwinięte. Linia dolna i brzuch: lekko wznosząca się ku tyłowi, brzuch niepodkasany.